προμηκικός

-ή, -ό, Ν

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον προμήκη μυελό («το κέντρο τής αναπνοής είναι κέντρο προμηκικό»).

επίρρ...

προμηκικῶς Α

μαθ. με τη χρήση άνισων παραγόντων («ἵνα ἐπιπεδωθῇ προμηκικῶς πλευρά [τοῡ ἀριθμοῡ χίλια]», Ιάμβλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προμήκης. Η λ. στο θηλ. τ. προμηκική (παράλυσις) μαρτυρείται από το 1889 στο Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν].